nie wydawać głosu

См. также в других словарях:

• milczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, milczećczę, milczećczy, milczećczał, milczećczeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do człowieka: nie odzywać się, nic nie mówić, nie rozmawiać; w odniesieniu do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• milczeć — ndk VIIb, milczećczę, milczećczysz, milcz, milczećczał, milczećczeli 1. «nie wydawać głosu, nic nie mówić, nie odzywać się, nie rozmawiać» Goście siedzieli milcząc. Milczał całymi dniami. Milczeć jak głaz, jak kamień, jak grób, jak zaklęty, jak… …   Słownik języka polskiego

• głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny …   Słownik języka polskiego

• niemy — niemymi 1. «nie mogący mówić na skutek kalectwa» Dziecko nieme od urodzenia. 2. «nie odzywający się, oniemiały» Niemy z rozpaczy, z bólu. ◊ Niemy świadek «człowiek przyglądający się biernie czemuś, nie biorący w czymś czynnego udziału» 3. «nie… …   Słownik języka polskiego

• beczeć — ndk VIIb, beczećczę, beczećczysz, beczećbecz, beczećczał beknąć dk Va, beczećnę, beczećniesz, beczećnij, beczećnął, beczećnęła, beczećnęli 1. «o owcy lub kozie: wydawać głos» przen. zwykle ndk a) «brzydko śpiewać» b) «o niektórych instrumentach:… …   Słownik języka polskiego

• śmierć — 1. Biała śmierć a) «narkotyki, zwłaszcza kokaina»: Wobec wynikającego z handlu narkotykami oczywistego zagrożenia życia i zdrowia milionów obywateli, Stany Zjednoczone postanowiły przeznaczyć poważne środki finansnowe za walkę ze źródłem białej… …   Słownik frazeologiczny

• pikać — ndk I, pikaćam, pikaćasz, pikaćają, pikaćaj, pikaćał piknąć dk Va, pikaćnę, pikaćniesz, pikaćnij, pikaćnął, pikaćnęła, pikaćnęli, pikaćnąwszy 1. «wydawać głos nikły, słaby, krótki, urywany» Pisklęta pikały. ◊ Ani piknął «nie wydał nawet nikłego… …   Słownik języka polskiego

• jazgotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, jazgotaćoczę || jazgotaćocę, jazgotaćocze || jazgotaćoce {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mówić szybko, krzykliwie, nie dopuszczając nikogo do głosu lub przekrzykując się nawzajem …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tokować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, tokowaćkuję, tokowaćkuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydawać charakterystyczne dźwięki (trele, bulgotania) i wykonywać ruchy mające na celu zwabienie samicy w porze godowej (w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień